Zaterdag 14 oktober begonnen we met de 2 daagste herfstretraite in de prachtige boskapel in Barchem. Een fijne groep mannen en vrouwen, bekende en onbekende. Waar we in het begin nog wat onwennig waren, werden de gasten al snel een groep. We dansten onze herfst, we dansten ons verlangen en alles wat in ons leeft kreeg ruimte om bewogen te worden.
Met warme gloed voel ik nog na… en vooruitkijkend, is daar alweer de dansdag en de winterretraite in Samaya.
De woorden hieronder geschreven door Annet
Woorden als bladeren.
Woorden die blijven hangen,
als bladeren aan een boom.
Voeten die komen en voeten die gaan,
van Oost naar West, van Zuid naar Noord.
Zoals de zonnestralen de liefde laat bestaan.
Onze harten, die gunnen een ieder zijn geluk.
Ik ben ik en jij bent jij.
Tot onze ogen elkander ontmoeten en
weten het zijn wij.
Wij die elkander dragen, elkaars harten
verwarmen en in liefde zijn.
Toen we ons beseften dat onze woorden
waren als een blad aan de boom,
kleurde de dans onze dagen en heeft
het ritme ons bemint.
Totdat kwam, de wind……
liefs Annet